พื้นที่ผู้ย้ายถิ่นฐานใหม่กรุงไทเปเวอร์ชั่นภาษาไทย

นิตยสารเทียนเซี้ย คอลัมนิสต์

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ มหาวิทยาลัยตั้นเจียง 

ชื่อสกุล： เหอจิงหรง

สัญชาติ： อินโดนีเซีย 

ผมชื่อเหอจิงหรง(ภาษาอินโดนีเซีย：Kimyung Keng）พ่อของผมเป็นคนไต้หวัน ส่วนแม่เป็นคนอินโดนีเซีย ผมเกิดที่เมืองจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย เติบโตและรับการศึกษาในประเทศไต้หวัน ผมมีความสามารถด้านภาษาจีนกลาง ภาษาอินโดนีเซียและภาษาอังกฤษ หลังจบการศึกษาระดับปริญญาตรี ผมได้รับทุนการศึกษาจากกระทรวงศึกษาธิการให้ไปศึกษาต่อระดับปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยฮาวาย ประเทศสหรัฐอเมริกา ปีค.ศ 2016 ผมได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในสิบคนหนุ่มสาวที่โดดเด่นของสาธารณรัฐจีนไต้หวัน ปัจจุบันรับตำแหน่งเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยตั้นเจียง 

การเป็นทายาทรุ่นที่สองของผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ ตั้งแต่ผมเป็นเด็กก็มีความได้เปรียบทางภาษา ระหว่างการศึกษาเล่าเรียน ผมพบว่าทายาทรุ่นที่สองของผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ต่างมีความสามารถด้านสองภาษา โดยทั่วไปแล้วจะมีผลการเรียนและความสามารถที่ดีขึ้น สิ่งนี้ทำให้การเล่าเรียนผมได้เปรียบอย่างมาก และผมยังสามารถเตรียมตัววางแผนเกี่ยวกับอาชีพได้แต่เนิ่นๆ ผมเลือกที่จะเข้าสู่วงการวิชาการ ทำการสำรวจเชิงลึกเพิ่มเติมถึงงานวิจัยในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งไม่เพียงสนใจ แต่ยังเนื่องจากภูมิหลังของผมที่ทำให้ผมมีทิศทางที่ชัดเจน

ผมเป็นคนไต้หวัน ยังเป็นคนอินโดนีเซีย สถานะผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่เช่นนี้ทำให้ผมได้เปรียบกว่าคนอื่น ผมไม่เคยรู้สึกว่าความแตกต่างทำให้ผมด้อยกว่าคนอื่น ตรงกันข้าม ผมกลับภูมิใจที่คุณแม่ของผมเป็นผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ เธอทำให้ผมได้เปรียบเหนือกว่าคนอื่น ระหว่างการเติบโต ผมพบว่าคนที่มีภูมิหลังสัญชาติต่างกัน ไม่เพียงแต่มีความสามารถทางสองภาษา โดยทั่วไปยังมีผลการเรียนที่ดีขึ้นด้วย ไม่ว่าพ่อแม่มาจากที่ใด ควรรักพ่อแม่ก่อน เพียงยอมรับต้นกำเนิดและวัฒนธรรมของตัวเอง เราก็จะทำได้อย่างเห็นผลลัพธ์ เมื่อเริ่มภูมิใจที่มีภูมิหลังหลากหลายทางวัฒนธรรม เราจึงจะสามารถแสดงจุดแข็งแล้วใช้มันได้อย่างเป็นจริง อีกทั้งยังเห็นถึงความแตกต่างที่มีจากคนอื่นด้วย