ข้ามไปที่บล็อกเนื้อหาหลัก

ลูกกำลังเลียนแบบพฤติกรรมของคุณ

จางโซ่วฉรง ผู้ช่วยศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยคงจง


เป็นตัวอย่างที่ดีดีกว่าการเทศน์ การทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีแสดงให้เห็นว่าพ่อแม่สามารถใช้พฤติกรรมของตนเองเป็นตัวอย่างให้

กับลูกได้ ไม่ว่าพฤติกรรมจะดีหรือแย่แค่ไหน ถูกหรือผิด ลูกกำลังเลียนแบบคุณอยู่ ลูกมักจะคิดว่าสิ่งที่พ่อแม่ทำนั้นดี ถูกต้องไม่มี

ข้อสงสัย จริงหรือไม่ที่พฤติกรรมของพ่อแม่จะแยกแยะความดีชั่วถูกผิด?

เมื่อหลายปีก่อน มีการเผยแพร่คลิปYouTubeเรื่องหนึ่ง “ลูกพยายามเลียนแบบ”ถึงแม้ว่าความยาวของคลิปจะมีเพียงแค่หนึ่งนาทีครึ่ง ในจำนวนนี้มีห้าพฤติกรรมที่ทำให้ต้องคิด

ฉากแรก :พ่อแม่เดินไปสูบบุหรี่ไปหลังสูบเสร็จโยนก้นบุหรี่ทิ้งลงพื้นใช้เท้าขยี้ก้นบุหรี่ ลูกๆเดินตามหลังทำตามใช้เท้าขยี้ก้นบุหรี่

ฉากที่สอง :พ่อแม่ดื่มเครื่องดื่มเสร็จทิ้งกระป๋องไปบนถนน ลูกๆเดินไปดื่มเครื่องดื่มไปดื่มเสร็จทิ้งกระป๋องตาม

ฉากที่สาม : พ่อแม่ใช้โทรศัพท์สาธารณะพูดไปโมโหไปใช้มือทุบตู้โทรศัพท์ไปด้วย เวลานี้ลูกอยากรู้อยากเห็นที่จะใช้โทรศัพท์ ทันใดนั้นทำเหมือนพ่อแม่ใช้มือทุบตู้โทรศัพท์ไปด้วย

ฉากที่สี่: พ่อแม่อารมณ์ไม่ดีใช้ก้อนหินขว้างไปที่กรงสุนัขที่อยู่หลังบ้าน สุนัขในกรงหลบหนีไปมา ลูกๆเห็นเช่นนั้นเลียนแบบตามใช้ก้อนหินขว้างไปที่สุนัข

ฉากที่ห้า :คนเข็นรถเข็นไม่ทันระวังทำรถเข็นคว่ำสิ่งของกระจัดกระจายลงบนพื้นเขาตื่นตระหนกมาก พ่อแม่เห็นเช่นนั้นรีบเดินเข้าไปช่วยเก็บสิ่งของที่กระจัดกระจายใส่ไปบนรถเข็น ลูกๆไม่พูดอะไรต่างพากันช่วยเหลือเก็บของเหมือนพ่อแม่

จากฉากทั้งห้าทำให้รู้ว่าเด็กๆจะสังเกตเลียนแบบสร้างเป็นพฤติกรรมขึ้นใหม่ กระบวนการเลียนแบบพฤติกรรมคือ“สังเกต→   เก็บบันทึก→  สร้าง  → ต้องการทำ ”ในฉากที่ห้าเมื่อพ่อแม่เห็นรถเข็นคว่ำรีบเข้าไปช่วยด้วยความอบอุ่นใจ ทำให้ลูกๆที่ตามอยู่สังเกตเห็นซึ่งเมื่อเห็นภาพอันน่าอบอุ่นใจนี้แล้ว ภาพเหล่านั้นจะถูกจัดระเบียบกลายเป็นความเข้าใจของตนเอง ก่อเป็นแรงจูงใจที่จะช่วยเหลือบุคคลอื่น หากพบเหตุการณ์เช่นเดียวกันนี้ ก็จะสร้างเป็นพฤติกรรมที่อบอุ่นช่วยเหลือบุคคลอื่นอย่างรวดเร็ว ตรงกันข้าม หากพ่อแม่มีพฤติกรรมวาจาที่ไม่เหมาะสม ก็จะทำให้ลูกเลียนแบบพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมนั้นด้วยเช่นกัน

พ่อแม่ที่รักทุกท่าน อย่าประเมินค่าคำพูดหรือพฤติกรรมของตัวเองต่ำ ลูกๆไวต่อการสังเกตทั้งยังเป็นนักเลียนแบบที่ดีอีกด้วย

ทั้งที่พ่อแม่ไม่ได้อบรมสั่งสอน ลูกๆก็สามารถเลียนแบบผ่านพฤติกรรมที่พ่อแม่กระทำ ซึ่งลูกๆจะเรียนรู้ว่าพฤติกรรมดีหรือไม่ดี

โดยไม่ต้องตั้งคำถามการพัฒนาการบุคลิกภาพของลูกจะได้รับอิทธิพลอย่างมากจากคำพูดและการกระทำของพ่อแม่ พฤติกรรม

ของพ่อแม่ การจัดการเรื่องราว อุปรรคหรืออารมณ์เป็นวัสดุการเรียนการสอนที่ลูกใช้สำหรับเรียนรู้ พ่อแม่ควรสำรวมระวังคำพูดและ

การกระทำเพื่อเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกทำเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกเห็น ดังที่Froebelกล่าวไว้“ไม่มีวิธีอื่นใดในการอบรมลูก นอกจากใช้ความรักและเป็นแบบอย่างที่ดี”